Chcemy jako sto­warzysze­nie ocalić pamięć wielu cichych bohaterów. Udało się już tego wiele razy dokonać. Niniejszym wpisem rozpoczy­namy ukazy­wanie – raz w miesiącu – poprzez krótką notkę biograficzną – jed­nego z cichych bohaterów.

Pier­wszym z nich jest Augustyn Woj­ciech (ur. w 1845 r. w Grza­wie jako syn Tomasza i i Teresy z domu Golus, zmarł w 1922 r., pseudonim „Woj­ciechowski”). Do his­torii przeszedł jako pow­staniec sty­czniowy z ziemi pszczyńskiej. Co ciekawe, rozpoczął stu­dia teo­log­iczne w Krakowie, by prz­er­wać je, wstępu­jąc do pow­sta­nia, gdzie służył w żan­darmerii i brał udział w prz­erzu­ca­niu broni z Prus do odd­zi­ałów pow­stańczych spod Częs­to­chowy i Kłobucka. Po upadku pow­sta­nia przez niespełna pół wieku pra­cował jako nadleśniczy w dobrach Radzi­wiłłów (bara­now­ic­kich koło Nieświeża), mieszka­jąc we wsi Kamionka. Pod­czas rewolucji bol­szewick­iej (1917) wró­cił do Grzawy, gdzie dokonał żywota. Z małżeństwa z Jad­wigą Kahel doczekał się czwórki dzieci. Jed­nym ze współrodow­ców tego bohat­era był współza­łoży­ciel naszego sto­warzyszenia śp. Lud­wik Woj­ciech. Augustyn Woj­ciech został pochowany w Grza­wie. Pamię­tamy! Na zdję­ci­ach – grób naszego bohat­era oraz obraz Jarosława Misi­aka przed­staw­ia­jący prz­erzut broni przez A. Woj­ciecha pod­czas pow­sta­nia styczniowego.